weismies lagginhorn en nadelhorn

Van mountainbike tot klimmen tot ziekenhuis,

De afgelopen maanden zijn weer zo snel voorbij gegaan dat ik niet meer waar ik moet beginnen, zoals vaker. Maar de wijze mensen zeggen dan altijd begin bij het begin, dus dan vertel ik maar over mijn SUPERMAN actie. Na een lange nachtdienst wilde ik naar huis fietsen helaas zijn in het bergenland veel bergen, wat als gevolg heeft dat je erg snel naar beneden gaat, wat een wijsheden worden hier toch weer bekent gegeven, ongelofelijk! Goed ik reed dus met een gewaagde snelheid naar beneden en wilde de haakse bocht naar rechts maken deze bocht had ik helaas wat slecht ingeschat en vloog ik, denk ik, met een super mooie boog in de lucht en belanden ik op me rechter kant. Helaas had dit wel als gevolg dat ik niet meer mocht skiën of klimmen voor een maand en zag ik er zo uit:

Goed daar was ik natuurlijk niet al te blij mee want een van mijn grotere doelen, de piz Palu met de skies, moest ik door deze stunt afzeggen.  Maar door een lange week in Nederland te hebben getourd was ik weer helemaal opgeladen voor de zomer en kon ik niet wachten om weer op mijn bike te springen en in de wanden te gaan klimmen. Deze drang heeft dit als gevolg gehad:     

Het was geweldig om weer te gaan klimmen!! zo fantastisch om je eigen grenzen te verlegen, je angsten te overwinnen en vol geconcentreerd een sluitel passage voor te klimmen echt heerlijk!!! Met deze mooie ervaringen houdt de zomer natuurlijk niet op, ik ga in 5 dagen naar Saas Fee om hier naar boven te gaan naar de Almagellerhutte. Vanuit hier ga ik met de SAC verschillende touren maken naar de Weissmies en Hohsaas ook gaan we nog naar de Lagginhorns. Na een paar dagen daar te hebben rond gelopen en wat te hebben geleerd dalen we af naar Saas fee om dan weer naar boven te gaan naar de Mischabelhutte om de volgende dag naar de Nadelhorn te gaan!! Dit alles duurt zo ongeveer een kleine week dan neem ik snel de trein door naar Grindelwald om de volgende dag de Mönch te beklimmen. Als kroon op deze week komt dan op de laatste dag de ... Jungfrau!!!! Ik ben zo benieuwd  en heb er zo zin in!!! Ik hoop dat mijn voorbereidingen voldoen aan de strenge regeles  van de bergen, we zullen het merken! 

Ik zou wat sneller een kort verslag geven van de aankomende tour zodat jullie alle wat meer up datet blijven van alle acties hier in Swiss. 

Hopelijk gaat daar ook alles goed?!! 

Fijne avond nog en tot snel

Liefs Fie

Winterseisoen

Wouw ik weet niet meer waar ik moet beginnen. Er is zo ontiegelijk veel gebeurt de afgelopen tijd. Januari en februari bestonden het grootste gedeelte uit werken, skiën, vrienden en familie  ontvangen. Het waren briljante en gigantische drukke maanden. Het evenwicht was soms geheel weg. Door dat het winterseizoen nu echt begonnen is, merken we dat ook erg in het ziekenhuis, zo worden sommige armen toeristen die op hun eerste dag skiën door een ongelukkige beweging hun kniebanden hebben gescheurd in de tv kamer gelegd. Dit om de dood eenvoudige reden; er is geen plaats meer. Bizar toch!! Ondanks het zo druk is en de stress niveau soms redelijk hoog is vind ik het momenteel echt super op het werk. Ik leer ontiegelijk veel en krijg steeds meer vertrouwen in mijn eigen handelen. Helaas moet ik ook vast stellen dat de nodige Hollanders voorbij zijn gekomen met gescheurde kniebanden, hersenschuddingen en breuken. Zo ook de vriend van Mar, Dennis. Mar en Dennis waren langsgekomen voor een kleine week. Die week moest ik helaas werken, een collega vond dat zo zielig voor me  dat ze een dienst van me heeft overgenomen. Zo kon ik eindelijk een dagje mee skiën met Mar en Dennis! Helemaal blij stond ik op de piste en maakte we de ene mooie afdaling na de anderen tot dat het moment kwam. Mar was voor ik wachten op Dennis, toen zag ik hem vliegend en wel… Terwijl hij in een noodvaart aan het rijden was had zijn voorkant sneeuw gehapt en vloog hij als een ware superman door de lucht. Het superman moment was helaas wel snel over en werd gevolgd door een nood smak op zijn schouder. Die arme Dennis, voor dat hij het wist lag hij in de benaan en werd hij afgevoerd naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis moesten ze natuurlijk wel een beetje lachen; “dan krijg je vrij om te skiën kom je weer terug.” Dat was de zin die ik ongeveer 20 keer heb gehoord.  De arme Dennis werd vol gepropt met pijnstillers en er werd vast gesteld dat zijn sleutel been op een hele nare manier was gebroken. Dus werd het tijd voor een OKtje. Ik hoop dat het nu allemaal goed gaat en dat dit verhaal op een mooie manier wordt verteld in de kroeg met een biertje erbij. Na Dennis en Mar kwam Floris en Sophie dit had gevolg tot super skiën in st. Moritz en gezellige drankjes. In st. Moritz gingen we op de Diavolatsa skiën, wouw wat was dat vet, er was net 20 cm nieuwe sneeuw gevallen dus dat betekende POEDER RIJDEN!! Heerlijk! Na deze briljante ervaringen kwamen moeders en vaders!! Eindelijk kon vaders zien waar ik woon. Met moeders en vaders heb ik natuurlijk iets rustiger aan gedaan en zijn we gaan skiën op de pistes en hebben we een heerlijke wandeling gemaakt! Elke keer is het zo leuk om alles te laten zien zodat men weet waar ik het over heb als ik later vertel dat ik ergens een ongeplande koprol heb gemaakt met de mountenbike. Niet alleen is het druk geweest met bezoek en werk maar ook heb ik zelf echt onzent mooie tochten gemaakt op de ski’s. Via de SAC heb ik verschillende tochten gemaakt op de ski’s, als eerste heb ik een lawine cursus gedaan dit was maar een korte introductie. Later heb ik echt een briljante week beleefd. Wij hebben een week lang in lammerenhutte geslapen en van hier uit zijn we naar super mooie bergtoppen gegaan. Hier wat foto’s om een indruk te geven.

Mijn mooie skietjes waarop ik de toeren heb gemaakt!

onderweg naar de hut

Op de top van de Steghorn

onderweg naar de hut, met helaas wat sneeuw en wat wind en zonder zicht...

onderweg naar de Mittelstrubel

Het kruis van de top van de Mittelstrubel

800 meter omhoog gelopen dus 800 meter ook naar beneden door te gekke tief sneeuw, wat HEERLIJK!!!

Met de groep de weg bepalen naar de Kandersteg

Op de terug weg van de Kandersteg naar de hut.

wat een geweldige dag was dat!!

alle vellen aan het drogen.

Oeh een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden!!! Woehoe

Pauze met de hele groep

wat een uitzicht!!

Wat waren dat super dagen!! Tourskiën is geweldig, zelfs het omhoog lopen is totaal niet vervelend en door de poeder naar beneden tja dat wil natuurlijk iedereen wel!! Het is dat ik ongeveer elk weekend moet werken maar anders was ik nog vaker met de SAC mee gegaan mooie touren maken!!! Wat heerlijk! Toen ik thuis was, waren er alleen maar nog meer ideeën van bergen waarvan ik naar beneden kan skiën door prachtige poeder sneeuw die langs me oren stuiven, heerlijk gewoon.
Maar goed dat laten we nog even voor de toekomst. Ik ben natuurlijk ook erg benieuwd hoe het met jullie gaat daar in Nederland? Hopelijk gaat alles goed!
Mis jullie tot snel weer!
Liefs Sophia

Back to me roots!

 Na hard te hebben gepoetst en sneeuw geschoven te hebben tot dat ik er bij neer viel was ik helemaal klaar voor bezoek uit Nederland!! Echter toen kwam het telefoontje toen ik terug liep van werk met het bericht dat het niet meer ging… De mensen in Duitsland hadden niet zoals ik als een malle sneeuw geschoven en de wegen waren onbegaanbaar… Ze konden dus niet meer komen, best begrijpelijk natuurlijk ik denk dat mijn moeder ook helemaal gek was geworden als ik met zulk slecht weer toch me had gewaagd op de weg voor een paar dagen skiën. Maar door dit bericht had ik opeens een hele boel tijd om of in Scuol te verdoen met skiën of als een malle naar Nederland te komen en daar wat langer te blijven en vele mensen op te zoeken. De beslissing was niet erg moeilijk moet ik eerlijk zeggen. Al snel skypte ik met moeders en vertelde dat ik dinsdag ochtend aan zou komen in Nederland! Moeders was erg blij met dit bericht kan ik jullie vertellen!! Al snel zagen we dat ik de trein van 17.30 uit Scuol moest hebben om dan in Zurich de nachttrein te kunnen op pikken. Zo gezegd zo gedaan. Die nacht heb ik nog mijn tas snel gepakt en na een kort schoonheidsslaapje heb ik de SBB (Zwitserse NS) gebeld met de vraag of er nog een plekje over was in de trein en dat was er zo waar een bed!! Ik vond het allemaal wel prima en reserveerde die. Na me vroege dienst die in het teken stond van toeristen die gevallen waren met skiën en zo armen of benen hadden gebroken ben ik weer snel naar huis gegaan daar mijn tasje gepakt en ben ik weer door gegaan naar het station. Daar kon ik mijn ticket ophalen, die uiteindelijk toch niet klaar lag maargoed dat heb je zo als je om 5.00 belt dan gaan er dingen fout. Goed het maakte mij allemaal niks uit want ik had me ticket en ik ging naar NEDERLAND!! Ik moet eerlijk toegeven dat het toch wel een beetje raar was om weer terug in de trein te gaan zitten na 3.5 maand ben je toch wel een beetje gewend aan je omgeving en volgens mij heb ik altijd een beetje moeite om weer weg te gaan als je er een beetje gewend bent. Maarja ach toen ik binnen trad in de super mooie te gekke trein waren die alle gedachtes al lang vergeten en had ik niet genoeg ogen om mijn heerlijke privé coupe te bewonderen. 

Want ja lieve lezers jullie lezen het goed ik had een privé coupe in de nachttrein vanaf Zurich. De beste man die mij welkom hete vroeg of ik iets wilde drinken en legde alles een beetje uit. Als een ware Hollander vroeg ik of het drankje inclusief was, met een verbaasd gezicht keek hij me aan en bevestigde dat daarna vroeg hij of ik wel eens eerder zo had gereisd. Daar reageerde ik natuurlijk een beetje verbaasd op want natuurlijk niet ik ben 24 jaar ben verpleegkundige draag pata’s en heb een tas die half uit elkaar valt;  “nee natuurlijk maak ik niet vaker gebruik van deze luxe!”. 

Goed dit waren natuurlijk mijn gedachtes die vliegensvlug door mijn hoofd gingen het enige wat ik kon uit brengen was; ‘nein’. Ik was denk ik te veel bezig met alle heerlijke ideeën dat ik straks in me bed rustig een filmpje kan kijken en me tanden kan petsen in het schattige wasbakje en dat ik gratis drank krijg. Het werd nog beter toen de beste jonge man vertelde dat er wek service was en dat ik een ontbijtje op bed zou krijgen!! 

Wie wil dat nou niet???!! Helemaal uitgerust kwam ik aan in Arnhem. Zonder veel vertraging had ik heerlijk gereisd, geslapen, gechilld en genoten van de luxe. Dat zonder vertraging vond ik natuurlijk best fijn maar dat kwam helaas wel in Arnhem, een klein uurtje zou mijn trein vertraging hebben hilarisch toch!! Een stap in Nederland en gelijk vertraging maar goed mij maakte het niks uit ik was er bijna!! Die dag ben ik eerst naar moeders gegaan en daar snel nog gedoucht en een beetje “bijgekomen van de reis”. Na dat moeders de briljante gedachte had gehad dat ik me paspoort moest verlengen ben ik naar Grunn gegaan. Die avond heb ik me huis verrast met een bezoekje. Dat was  echt weer super om weer even het Groningense leven te ervaren. De dag erna bestond vooral uit koffie en eten met mensen, niet een hele vervelende bezigheid vond ik het!! Zo op een dag kan je best veel met verschillende mensen afspreken. Het was super om weer mensen te zien en om weer alle briljante, mooie en leuke verhalen te horen!! Na goede high five dag was het weer tijd om afscheid te nemen en weer terug naar me ouders te gaan. Het was goed om weer even thuis thuis te zijn bij moeders en vaders. We hebben natuurlijk allerlei voorbereidingen gedaan voor de kerst en we zijn ook nog naar een echte kerst film geweest, Harry Potter! Uiteindelijk ben ik zeker blij dat ik wat langer in Nederland was want nu heb ik veel meer mensen kunnen zien en me ouders nog echt kunnen spreken en konden vaders en moeders ook weer eens goed genieten van mijn erg goede ochtend humeur! Tweede kerstdag kwam de rest van de fam. zoals altijd was dat druk, chaotisch en weer super gezellig!!! Heerlijk om weer oude verhalen op te halen en te horen hoe het met iedereen gaat. Helaas kon ik niet meer genieten van het heerlijk kerst ontbijt wat moeders had voorbereid en werd ik door Dimitri weg gebracht naar Arnhem waar ik de ICE op pakte. Nu zit ik weer in de trein vanaf Basel naar Scuol. Het is wel raar om weer terug te gaan moet ik eerlijk toegeven. Het was allemaal weer zo vertrouwd in Nederland en je weet weer wat je gaat missen. Maar ik weet ook weer wat er staat te wachten in Scuol. Zo als jullie het lezen het is lekker een twee strijd waar men te maken mee heeft. Hmm zolang ik in Scuol blijf zal dat denk ik niet beter worden en als ik weer terug ga naar Nederland dan zal ik altijd terug denken aan Scuol, ohhh wat errug als ik dit nu zo schrijf dan kan het nooit meer goed komen maar gelukkig zal de tijd dat allemaal leren en wordt ik er steeds sterker in!!

Hopelijk waren jullie kerst dagen allemaal goed!! En nog een gelukkig nieuw jaar!!!

Heel veel liefs

 fie