Wouw ik weet niet meer waar ik moet beginnen. Er is zo ontiegelijk veel gebeurt de afgelopen tijd. Januari en februari bestonden het grootste gedeelte uit werken, skiën, vrienden en familie ontvangen. Het waren briljante en gigantische drukke maanden. Het evenwicht was soms geheel weg. Door dat het winterseizoen nu echt begonnen is, merken we dat ook erg in het ziekenhuis, zo worden sommige armen toeristen die op hun eerste dag skiën door een ongelukkige beweging hun kniebanden hebben gescheurd in de tv kamer gelegd. Dit om de dood eenvoudige reden; er is geen plaats meer. Bizar toch!! Ondanks het zo druk is en de stress niveau soms redelijk hoog is vind ik het momenteel echt super op het werk. Ik leer ontiegelijk veel en krijg steeds meer vertrouwen in mijn eigen handelen. Helaas moet ik ook vast stellen dat de nodige Hollanders voorbij zijn gekomen met gescheurde kniebanden, hersenschuddingen en breuken. Zo ook de vriend van Mar, Dennis. Mar en Dennis waren langsgekomen voor een kleine week. Die week moest ik helaas werken, een collega vond dat zo zielig voor me dat ze een dienst van me heeft overgenomen. Zo kon ik eindelijk een dagje mee skiën met Mar en Dennis! Helemaal blij stond ik op de piste en maakte we de ene mooie afdaling na de anderen tot dat het moment kwam. Mar was voor ik wachten op Dennis, toen zag ik hem vliegend en wel… Terwijl hij in een noodvaart aan het rijden was had zijn voorkant sneeuw gehapt en vloog hij als een ware superman door de lucht. Het superman moment was helaas wel snel over en werd gevolgd door een nood smak op zijn schouder. Die arme Dennis, voor dat hij het wist lag hij in de benaan en werd hij afgevoerd naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis moesten ze natuurlijk wel een beetje lachen; “dan krijg je vrij om te skiën kom je weer terug.” Dat was de zin die ik ongeveer 20 keer heb gehoord. De arme Dennis werd vol gepropt met pijnstillers en er werd vast gesteld dat zijn sleutel been op een hele nare manier was gebroken. Dus werd het tijd voor een OKtje. Ik hoop dat het nu allemaal goed gaat en dat dit verhaal op een mooie manier wordt verteld in de kroeg met een biertje erbij. Na Dennis en Mar kwam Floris en Sophie dit had gevolg tot super skiën in st. Moritz en gezellige drankjes. In st. Moritz gingen we op de Diavolatsa skiën, wouw wat was dat vet, er was net 20 cm nieuwe sneeuw gevallen dus dat betekende POEDER RIJDEN!! Heerlijk! Na deze briljante ervaringen kwamen moeders en vaders!! Eindelijk kon vaders zien waar ik woon. Met moeders en vaders heb ik natuurlijk iets rustiger aan gedaan en zijn we gaan skiën op de pistes en hebben we een heerlijke wandeling gemaakt! Elke keer is het zo leuk om alles te laten zien zodat men weet waar ik het over heb als ik later vertel dat ik ergens een ongeplande koprol heb gemaakt met de mountenbike. Niet alleen is het druk geweest met bezoek en werk maar ook heb ik zelf echt onzent mooie tochten gemaakt op de ski’s. Via de SAC heb ik verschillende tochten gemaakt op de ski’s, als eerste heb ik een lawine cursus gedaan dit was maar een korte introductie. Later heb ik echt een briljante week beleefd. Wij hebben een week lang in lammerenhutte geslapen en van hier uit zijn we naar super mooie bergtoppen gegaan. Hier wat foto’s om een indruk te geven.
 |
Mijn mooie skietjes waarop ik de toeren heb gemaakt! |
 |
onderweg naar de hut |
|
|
 |
Op de top van de Steghorn |
 |
onderweg naar de hut, met helaas wat sneeuw en wat wind en zonder zicht... |
 |
onderweg naar de Mittelstrubel |
 |
Het kruis van de top van de Mittelstrubel |
|
 |
800 meter omhoog gelopen dus 800 meter ook naar beneden door te gekke tief sneeuw, wat HEERLIJK!!! |
|
 |
Met de groep de weg bepalen naar de Kandersteg |
 |
Op de terug weg van de Kandersteg naar de hut. |
 |
wat een geweldige dag was dat!! |
 |
alle vellen aan het drogen. |
 |
Oeh een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden!!! Woehoe |
 |
Pauze met de hele groep |
 |
wat een uitzicht!! |
Wat waren dat super dagen!! Tourskiën is geweldig, zelfs het omhoog lopen is totaal niet vervelend en door de poeder naar beneden tja dat wil natuurlijk iedereen wel!! Het is dat ik ongeveer elk weekend moet werken maar anders was ik nog vaker met de SAC mee gegaan mooie touren maken!!! Wat heerlijk! Toen ik thuis was, waren er alleen maar nog meer ideeën van bergen waarvan ik naar beneden kan skiën door prachtige poeder sneeuw die langs me oren stuiven, heerlijk gewoon.
Maar goed dat laten we nog even voor de toekomst. Ik ben natuurlijk ook erg benieuwd hoe het met jullie gaat daar in Nederland? Hopelijk gaat alles goed!
Mis jullie tot snel weer!
Liefs Sophia